Klimatyczny wieczór. Siedzimy na dostawionych krzesłach… gdzieś między drzwiami wejściowymi zatłoczonej kawiarni a brzegiem ruchliwego deptaka. Dużo ludzi. Trochę za gorąco. Zdecydowanie za gorąco i wilgotno. Pijemy wino. Czerwone koniecznie. Smaki Italii. Gdzieś w oddali wydobywa się chropowaty, niski, charakterystyczny męski głos: … azzurro. il pomeriggio è troppo azzurro, e lungo per me. To Paolo Conte. To Paolo Conte – śpiewający adwokat.
Czy piosenki zawsze muszą być anglojęzyczne?
Oczywiście, że nie, choć powiedzmy to sobie zupełnie szczerze z włoską piosenką nie jest łatwo. Możemy być przyzwyczajeni lub rozleniwieni wszechobecną, królującą na większości list przebojów amerykańską nutą, czy zniechęceni włoskim italo disco. Na wszelkie próby przełamania stereotypowego podejścia do włoskiej piosenki reagujemy co najmniej brakiem zainteresowania. Drażnią nas obco brzmiące słowa, nie pasuje melodia i zbyt proste rytmy. Nie przekonują infantylne teksty – włoska muzyka?
Przekornie, jak do jeża podchodzimy do próby zrozumienia włoskiej piosenki – przecież to nie może być dobre! Szybko i bezboleśnie, bez zbytniego zgłębiania tematu przekreślamy raz na zawsze możliwość poznania czegoś zupełnie nowego. Przygoda z włoskim brzmieniem kończy się w zasadzie po pierwszych taktach Erosa Ramazzottiego, by już nigdy więcej nie zawitać na prywatnych naszych play listach – tak chętnie odtwarzanych z iPodów. Szkoda! Bo naprawdę jest w czym wybierać, jest w czym się zakochiwać i jest czego słuchać, a odnalezienie takiej muzycznej perełki jaką jest Paolo Conte, osłodzi żmudne przekopywanie się przez pokrytą kurzem włoską dyskografię.
Rozśpiewany adwokat
Paolo Conte przyszedł na świat w dniu 6 stycznia 1937 roku. Urodził się w Asti, maleńkim miasteczku w Piemocie. Od małego przesiąknięty uwielbianym w domu jazzem i muzycznie uzdolniony młody Paolo rozpoczął jednak studia prawnicze, by tak jak jego ojciec kontynuować rodzinną tradycję.
Miał zostać notariuszem. Jednakże praktykę prawniczą wykonywał jako adwokat. Śpiewający adwokat. Tu stanowczo trzeba zaznaczyć, że bardziej jednak śpiewający niż adwokat. Jego prawnicza kariera nie trwała bowiem zbyt długo. Sceniczne dokonania rozpoczęły się na małą skalę w lokalnych zespołach, gdzie grał na wibrafonie i trwają do dziś.
Młody Conte pisał teksty piosenek jeszcze w czasie studiów. Źródła donoszą, że pierwszą swoją piosenkę miał napisać w czasie jednego ze śmiertelnie nudnych prawniczych wykładów. Pisał wiele. Pisał dobrze. Najpierw dla młodych przyszłych włoskich gwiazd – śpiewana przez Adriana Celentano i znana na całym świecie piosenka „Azzurro” to dzieło Paolo Conte! Ponieważ świetnie grał na fortepianie, pisał muzykę – zaczął własną solową karierę. Jego pojawienie się otwiera nowy, niepowtarzalny do tej pory rozdział w muzyce włoskiej.
W 1974 roku zadebiutował albumem o niewiele zaskakującym tytule Paolo Conte. Następnie, dokładnie rok później ukazała się druga płyta artysty tak samo nazwana jak poprzednia z kolejną kolekcją piosenek w tym samym stylu. Z tymi dwoma albumami Paolo Conte zadebiutował publicznie jako wokalista i autor piosenek.
„Słowa są tak pełne znaczeń, że żal tego nie wykorzystać”
Paolo Conte, ten śpiewający adwokat, rzadko mówi, a jeśli już mówi, to śpiewa. Ten niekwestionowany mistrz piosenki autorskiej, tworzy w swoich tekstach niepowtarzalne obrazy. Pełne ironii, przewrotne i przepełnione melancholią są bardziej poetyckimi wizjami, kadrami z filmu. Teksty Conte zostawiają odbiorcy szerokie pole do interpretacji, pozwalają bawić się słowem, by za każdym razem odkrywać nowe emocje.
Jak mówi Paolo Conte: rodzimy się samotnie, samotnie umieramy, a pomiędzy tymi wydarzeniami jest niezły bajzel. W tym też chaosie Paolo Conte śpiewający adwokat stara się odnaleźć piękno życia, które trudne jest do zrozumienia.
Paolo Conte z pełną żaru swoją muzyką:
- zabiera nas w podróż do jazzowego baru Mocambo w piosence Gli impermeabili (z albumu: Paolo Conte)
- pozwala podejrzeć rozterki czterdziestoletniego Macaco w piosence Sparing partner (z albumu: Paolo Conte)
- daje prawo uczestnictwa w pełnej dramatycznych chwil opowieści o miłości w piosence Max (z albumu: Aguaplano)
Paolo Conte w Sotto le stelle di jazz (z albumu: Live Arena di Verona) zaśpiewał, że kobiety nie rozumieją jazzu, to jednak każda z szanownych pań lubiących Paolo Conte bez najmniejszych oporów da się zaprosić na aranciatę przez Diavolo rosso (z albumu: Aguaplano).
Wyprzedane bilety
W 2018 roku Paolo Conte skończył 81 lat i nie przestaje zadziwiać. Bilety na wszystkie jego występy rozchodzą się jak przysłowiowe ciepłe bułeczki. Sale koncertowe pełne fanów śpiewającego adwokata dosłownie pękają w szwach. Śpiewający po włosku, francusku, angielsku i hiszpańsku trafia do serc coraz większej rzeszy fanów zakochanych w jego muzyce.
Poproszony kiedyś o skomentowanie słów Picassa, który w charakterystyczny dla siebie sposób o swoim malarstwie powiedział mniej więcej tyle, że służy temu, aby nieznośny ból zęba mógł przejść – Paolo w nawiązaniu do tej wypowiedzi odpowiedział: Moja muzyka powinna nigdy do tego bólu nie dopuścić.
Tajemniczy, dziki i jednocześnie niezwykle nieśmiały poeta nie poddaje się nowym trendom i maluje swoją osobistą wizję świata. Oby jak najdłużej Maestro!
Dyskografia
- 1974 – Paolo Conte
- 1975 – Paolo Conte
- 1979 – Un gelato Al limon
- 1981 – Paris milonga
- 1981 – I primi tempi
- 1982 – Appunti Di viaggio
- 1984 – Paolo Conte
- 1986 – Concerti
- 1987 – Aguaplano
- 1988 – Paolo Conte Live (live)
- 1990 – Parole d’amore scritte a macchina
- 1992 – Wanda, stai seria con la faccia ma però (kompilacja)
- 1992 – ‘900
- 1993 – Tournée (live)
- 1995 – Una faccia in prestito
- 1996 – The best of Paolo Conte (kompilacja)
- 1998 – Tournée 2 (live)
- 2000 – Razmataz
- 2003 – Reveries (kompilacja)
- 2005 – Elegia
- 2005 – Live Arena Di Verona (live)
- 2006 – Wonderful (kompilacja)
- 2008 – Psiche
- 2010 – Nelson
- 2014 – Snob
(źródło wiedzy: Spotify, Wikipedia)
Poniżej koncertowe wykonanie piosenki Via con me. Ta wersja piosenki Paolo Conte pochodzi z 2005 r. z oficjalnego kanału Artysty – youtube.
Marta
Tomek
